کد مطلب:99125 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:242

البرهان فی تفسیر القرآن











این كتاب گردآوری شده توسط سید هاشم حسینی بحرانی (م 1107 یا 1109 ق) می باشد. این اثر با تصحیح محمود بن جعفر موسوی زرندی در پنج مجلد از سوی انتشارات اسماعیلیان در قطع رحلی به طبع رسیده است.

احادیث را به ترتیب سور و آیات مرتب ساخته، اسناد احادیث نقل شده و نام ماخذ و مصدر نیز مذكور است. مصنف جلد اول را به عنوان مقدمه، به مباحث بطن، تفسیر، تاویل و تاویل حروف اختصاص داده است.

ترتیب مجلدات دیگر آن چنین است:

1- جلد اول سوره ی فاتحه تا انعام.

2- جلد دوم سوره ی اعراف تا كهف.

3- جلد سوم سوره ی مریم تا فاطر.

4- جلد چهارم سوره ی یس تا پایان قرآن.

[صفحه 125]

مولف كتابی دیگر در حدیث دارد با عنوان:

المحجه فیما نزل فی القائم الحجه، تحقیق و تعلیق: محمد منیر المیلانی (موسسه الوفاء، بیروت، 1403 ق- 1983 م).

در این كاب روایاتی كه آیات قرآن را به حضرت مهدی علیه السلام تاویل كرده، گردآورده و آن را در 132 عنوان منظم كرده است.

ترتیب این كتاب نیز ترتیب سور قرآنی است.

به جز اینها كتب دیگری نیز تالیف شد كه بدین جامعیت نیست و یا تا كنون به چاپ نرسیده است.[1].

ناگفته نماند كه در این دوره تفسیر و فقه تحت تاثیر گرایش اخباری گری قرار داشت، لذا كتب تفسیری كه تنها به جمع روایات نظر نداشته، نیز بهره بسیار از روایات برده اند. به عنوان مثال تفاسیر فیض كاشانی چون الصافی، الاصفی و المصفی و نیز تفسیر شریف لاهیجی متضمن احادیث بسیارند. البته اینها را نمی توان تفسیر روایی قلمداد كرد.


صفحه 125.








    1. رجوع شود به مقاله:«تفاسیر روایی در قرن پانزدهم»، محمد فاكر میبدی، مجله علوم حدیث، ش 3، ص 262-238.